مقایسه سونوگرافیک ضخامت پوست نوک بینی بیماران رینوپلاستی در دو روش با و بدون چربی برداری

زمینه: ضخامت پوست در نتایج زیبایی بعد از رینوپلاستی نقش مهمی دارد و برخی جراحان از کاهش بافت زیرپوستی برای کم کردن ضخامت پوست استفاده می­کنند.   هدف: مطالعه به منظور مقایسه ضخامت پوست نوک بینی در بیماران رینوپلاستی در دو روش با و بدون چربی­برداری (defat) انجام شد.   مواد و روش­ها : این مطالعه مورد- شاهدی بر روی 111 بیمار کاندید رینوپلاستی انجام شد که طی بهمن ماه 1388 تا شهریور ماه 1389 به مرکز آموزشی درمانی امیرالمؤمنین رشت مراجعه کردند. تمام بیماران قبل از عمل معاینه بالینی شدند و ضخامت پوست نوک بینی و بالای نوک بینی آن­ها به وسیله سونوگرافی اندازه­گیری شد. بیماران دارای پوست متوسط و ضخیم به طور تصادفی به دو گروه مورد و شاهد تقسیم شدند و افراد گروه مورد، تحت چربی­برداری پوست بینی قرار گرفتند. نتایج سونوگرافی یک ماه و 12 ماه بعد از عمل در 44 بیمار با نتایج قبل از عمل در هر دو گروه مقایسه شد. داده­ها با آزمون­های ویلکاکسون و سنجش مکرر تحلیل شدند.   یافته­ها: از 111 بیمار با میانگین سنی 6/7 ± 1/25 سال، 16 نفر (%4/14) مرد و 95 نفر (%6/86) زن بودند، براساس معاینه بالینی نوع ضخامت پوستی در20 بیمار (%9/18) نازک، 68 بیمار (%4/59) متوسط و 23 بیمار (%7/21) ضخیم بود. در سونوگرافی نوع ضخامت پوستی 7 نفر (%8/6) نازک، 83 نفر (%6/80) متوسط و 13 نفر (%6/12) ضخیم بود. ضخامت پوست نوک و بالای نوک بینی هیچ تفاوت آماری معنی­داری قبل از جراحی و در دوره پی­گیری در دو گروه نداشت.   نتیجه­گیری: با توجه به یافته­ها، سونوگرافی ابزاری دقیق برای ارزیابی ضخامت پوست قبل از عمل رینوپلاستی است. روش چربی­برداری در پوست­های ضخیم و متوسط تأثیری در کاهش ضخامت پوست نوک بینی بعد از رینوپلاستی ندارد.